Twilight* | Wieczór | |
1 | What do you know about the ancient, | Co ty wiesz o przeszłości |
What do you know about the future** | Co ty wiesz o przyszłości | |
Why these serious questions, | Po co te mądre kwestie | |
Why not forget directions.*** | Po co nam te kierunki | |
5 | What do you know about the ancient, | |
What do you know about the future | ||
Why not forget directions, for awhile**** | Po co nam te kierunki, cały czas | |
Let’s reach twilight | Byle do wieczora | |
Sun, winter premiere***** | Lecz zima idzie | |
10 | For a day, tonight to lay | Na dzień, dwa, na noc, by spać |
What do you know about the ancient… | ||
What do you know about the ancient… | ||
For awhile | Cały czas | |
One day, tonight to lay | Na dzień, na noc, by spać | |
15 | (for awhile, for awhile) | (Cały czas, cały czas) |
Between beauty and dreams | Między pięknem a snem | |
(Twilight) | (Wieczór) | |
Twilight, Twilight, Twilight | Wieczór, wieczór, wieczór | |
Twilight, Twilight, Twilight |
Nie jestem pewien, kto jest autorem tekstu. Być może sam Jeff McIlwain (alias Lusine – http://www.lusineweb.com). W utworze słyszymy Vilję Larjosto. Okładkę do singla zaprojektował Michael Cina (http://ghostly.com/releases/twilight).
Analiza i interpretacja
To nie prawda, że tekst bardzo prosty, minimalistyczny nie może mieć żadnego sensu. Wystarczy trochę czasu poświęcić na jego analizę. „Twilight” jest interesujące ze względu na świetne połączenie śpiewu z dźwiękiem. Tego typu kombinacje nie mogą powstać w oparciu o rozbudowany tekst, bo wówczas będzie on przytłaczał muzykę, która będzie jedynie tłem do wiersza (por. poezję śpiewaną). Jeśli jednak muzyka ma być ważniejsza, to najlepiej wówczas zrezygnować z tekstu, który zawiera swoje, odrębne sensy. W „Wieczorze” tekst wygląda na bardzo dobrze wtopiony w dźwięki i nie narzuca się własnymi wielkimi znaczeniami. Nie znaczy to – jak już napisałem – że nie ma żadnych spójnych znaczeń.
Wieczór, czy też zmierzch, nabiera niezauważenie symbolicznych znaczeń w tej piosence, ale dopiero gdy spróbujemy skonstruować jakąś hipotezę interpretacyjną. Cały tekst otwierają dwa pytania, które w swoim kształcie przypominają pytania retoryczne zadawane przed dorosłych (lub przynajmniej starszych) – młodszym: „co ty możesz wiedzieć… o zabijaniu”. Na przykład.
Kolejne dwie linijki to jakby odpowiedzi zapytanego: po co te mądre (poważne) pytania i czy nie moglibyśmy choć na chwilę zapomnieć o kierunkach, jakie wynikają z tych mądrych pytań.
W wersach 8, 9 i 10 można znów zauważyć dialog osoby starszej/rozsądnej z marzycielem: „dotrwajmy do wieczora, tylko dzisiaj, tylko na noc”, ale przecież teraz jest słońce, lecz szybko zbliża się zima (zimy premiera).
Wers 16 powinien przynieść rozwiązanie: wieczór to granica między dwiema sferami: mądrych pytań i ich porzucenia na rzecz snu. Jednak pojawia się pytanie, jak dopasować dychotomię piękna i snów do dnia i nocy? Czy tylko to, co w dzień, jest piękne, a to, co w nocy, to sen? Po co te mądre kwestie? Po co nam te kierunki?...
Tłumaczenie
*) Dosłownie ‘zmierzch’, jednak najbliższym dwusylabowym odpowiednikiem w języku polskim jest właśnie „wieczór”.
**) Dosłownie ‘co ty wiesz o starożytnych / co ty wiesz o przyszłych [ludziach, czasach?]’, jednak być może chodziło o zestawienie antonimów posiadających tę samą liczbę sylab, by z jednej strony pokazać i kontrast, i podobieństwo. Nie da się tego zrobić idealnie w języku angielskim – por. antonimy „future” ‘przyszłość’ i „past” ‘przeszłość’ – można natomiast w polskim: „przyszłość” i „przeszłość” różnią się tylko jedną głoską.
***) Dosłownie ‘po co te poważne pytania / czemu by nie zapomnieć o kierunkach’.
****) Dokładniej ‘czemu by nie zapomnieć o kierunkach, na chwilę’.
*****) Dokładniej ‘słońce, zimy premiera’.