180. Lusine – Twilight

	Twilight*	Wieczór
1	What do you know about the ancient,	Co ty wiesz o przeszłości
	What do you know about the future**	Co ty wiesz o przyszłości
	Why these serious questions,	Po co te mądre kwestie
	Why not forget directions.***	Po co nam te kierunki
5	What do you know about the ancient,
	What do you know about the future
	Why not forget directions, for awhile****	Po co nam te kierunki, cały czas
	Let’s reach twilight	Byle do wieczora
	Sun, winter premiere*****	Lecz zima idzie
10	For a day, tonight to lay	Na dzień, dwa, na noc, by spać
	What do you know about the ancient…
	What do you know about the ancient…
	For awhile	Cały czas
	One day, tonight to lay	Na dzień, na noc, by spać
15	(for awhile, for awhile)	(Cały czas, cały czas)
	Between beauty and dreams	Między pięknem a snem
	(Twilight)	(Wieczór)
	Twilight, Twilight, Twilight	Wieczór, wieczór, wieczór
	Twilight, Twilight, Twilight

Nie jestem pewien, kto jest autorem tekstu. Być może sam Jeff McIlwain (alias Lusine – http://www.lusineweb.com). W utworze słyszymy Vilję Larjosto. Okładkę do singla zaprojektował Michael Cina (http://ghostly.com/releases/twilight).

Analiza i interpretacja

To nie prawda, że tekst bardzo prosty, minimalistyczny nie może mieć żadnego sensu. Wystarczy trochę czasu poświęcić na jego analizę. „Twilight” jest interesujące ze względu na świetne połączenie śpiewu z dźwiękiem. Tego typu kombinacje nie mogą powstać w oparciu o rozbudowany tekst, bo wówczas będzie on przytłaczał muzykę, która będzie jedynie tłem do wiersza (por. poezję śpiewaną). Jeśli jednak muzyka ma być ważniejsza, to najlepiej wówczas zrezygnować z tekstu, który zawiera swoje, odrębne sensy. W „Wieczorze” tekst wygląda na bardzo dobrze wtopiony w dźwięki i nie narzuca się własnymi wielkimi znaczeniami. Nie znaczy to – jak już napisałem – że nie ma żadnych spójnych znaczeń. 

Wieczór, czy też zmierzch, nabiera niezauważenie symbolicznych znaczeń w tej piosence, ale dopiero gdy spróbujemy skonstruować jakąś hipotezę interpretacyjną. Cały tekst otwierają dwa pytania, które w swoim kształcie przypominają pytania retoryczne zadawane przed dorosłych (lub przynajmniej starszych) – młodszym: „co ty możesz wiedzieć… o zabijaniu”. Na przykład.

Kolejne dwie linijki to jakby odpowiedzi zapytanego: po co te mądre (poważne) pytania i czy nie moglibyśmy choć na chwilę zapomnieć o kierunkach, jakie wynikają z tych mądrych pytań. 

W wersach 8, 9 i 10 można znów zauważyć dialog osoby starszej/rozsądnej z marzycielem: „dotrwajmy do wieczora, tylko dzisiaj, tylko na noc”, ale przecież teraz jest słońce, lecz szybko zbliża się zima (zimy premiera).

Wers 16 powinien przynieść rozwiązanie: wieczór to granica między dwiema sferami: mądrych pytań i ich porzucenia na rzecz snu. Jednak pojawia się pytanie, jak dopasować dychotomię piękna i snów do dnia i nocy? Czy tylko to, co w dzień, jest piękne, a to, co w nocy, to sen? Po co te mądre kwestie? Po co nam te kierunki?...

Tłumaczenie

*) Dosłownie ‘zmierzch’, jednak najbliższym dwusylabowym odpowiednikiem w języku polskim jest właśnie „wieczór”. 

**) Dosłownie ‘co ty wiesz o starożytnych / co ty wiesz o przyszłych [ludziach, czasach?]’, jednak być może chodziło o zestawienie antonimów posiadających tę samą liczbę sylab, by z jednej strony pokazać i kontrast, i podobieństwo. Nie da się tego zrobić idealnie w języku angielskim – por. antonimy „future” ‘przyszłość’ i „past” ‘przeszłość’ – można natomiast w polskim: „przyszłość” i „przeszłość” różnią się tylko jedną głoską.

***) Dosłownie ‘po co te poważne pytania / czemu by nie zapomnieć o kierunkach’.

****) Dokładniej ‘czemu by nie zapomnieć o kierunkach, na chwilę’.

*****) Dokładniej ‘słońce, zimy premiera’.